ไม่รู้จักฉัน ไม่รู้จักเธอ

นั่งคนเดียวแล้วมองกระจก ที่สะท้องแสงจันทร์วันเพ็ญโดดเดี่ยวกับความเหงา อยู่กับเงาที่พูดไม่เป็นฟังเพลงเดิมๆที่เรารู้จัก แต่ไม่รู้ความหมายของมันหากฉันจะหลับตาลงสักครั้ง เพื่อพบกับเธอผู้เป็นนิรันดร์

หากความรักเกิดในความฝัน เราจุมพิตโดยไม่รู้จักกันปฏิทินไม่บอกคืนและวัน ดั่งที่ฉันไม่เคยต้องการแต่อยากให้เธอได้พบกับฉัน เราสมรสโดยไม่มองหน้ากันจูบเพื่อร่ำลาในความสัมพันธ์ ก่อนที่ฉันจะปล่อยเธอหายไปโดยไม่รู้จักเธอ

ทบทวนเรื่องราวต่างๆ ทุกๆครั้งที่ฉันตื่นนอนบทกวีไม่มีความหมาย ฉันงมงายสวดมนต์ขอพรหากจะมีโอกาสสักหน จะร่ายมนต์กับสายน้ำจันทน์เพื่อจะได้หลับตาลงสักครั้ง แล้วพบกับเธอผู้เป็นนิรันดร์