ความเครียด

ความเครียดฆ่าคนได้ อันนี้เริ่มเข้าใจแล้วล่ะ พยามจะหยุดเครียดนะ แต่แม่งจะจองเวรกันไปถึงไหนว่ะไอ้ความเครียดเนี่ย ขนาดจะนอนพักผ่อนยังเสือกตื่นมาเพราะคิดมากเลย มันฟุ้งซ่านไปหมด

ความเครียดสะสมมันก็เหมือนตะกอนในน้ำที่ค่อยๆรวมกัน จนสุดท้ายมันก็รวมเป็นก้อนไปอุดตันท่อ
ปกติก็ไม่ใช่คนที่ซีเรียสอะไรกับชีวิตมากหรอกนะ แต่ว่ามันมีปัญหาหลายอย่างจริงๆที่เข้ามาจนสมองมันอุดตัน ไม่ไหวแล้วอ่ะทั้งกายทั้งใจ นี่ก็อ้วกจนไม่เหลืออะไรจะออกมาแล้ว

ปัญหาตัวเอง อันนี้ก็ต้องแก้เอง และขอบคุณทุกคนที่ช่วยและเป็นกำลังใจ
ปัญหาคนใกล้ตัว ซึ่งถ้าใครเคยเป็นตัวกลางในการแก้ปัญหาคงรุ้ว่าตัวกลางมันจะเครียดกว่าอีกนะ ถ้าได้กลับบ้านสักสองสามวันคงจะรุ้สึกดีขึ้น

ไม่นานคงกลับมาเป็นเหมือนเดิมอะ ใครมันจะอมทุกข์ได้ทั้งปีทั้งชาติ จริงป่ะ

ถ้าช่วงนี้ดูหงอยๆหรือเงียบไป ก็ต้องบอกก่อนว่าไม่ได้ตั้งใจทำให้ทุกคนเป็นห่วง ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะ